Sucha Beskidzka to miasto powiatowe w południowo-zachodniej części województwa małopolskiego, w powiecie suskim (siedziba starostwa). W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa bielskiego.
Miasto położone jest w niewielkiej kotlinie na skraju Beskidu Makowskiego i Beskidu Żywieckiego, u ujścia rzeki Stryszawki do Skawy. Według danych z 30 czerwca 20042, miasto miało 9750 mieszkańców. W ciągu ostatnich kilku lat liczba mieszkańców nieznacznie zmalała.
Pierwsza wzmianka o osadzie Sucha pochodzi z 1405. Była ona w posiadaniu rodu Słupskich, którzy odsprzedali ją Włochowi Gaspare Castiglione, późniejszemu Kasprowi Suskiemu. Później przechodziła z rąk do rąk: Komorowskich, Wielopolskich, Branickich i w końcu Tarnowskich. Miasto stworzyło niezależne państewko zwane "państwem suskim". W połowie XIX w. miejscowość nawiedziły powodzie, a po nich głód i epidemia cholery. Zmarła wtedy prawie połowa mieszkańców osady. Rozwinęło się dzięki połączeniom kolejowym Kraków-Zakopane i Sucha Beskidzka-Żywiec (fragment Galicyjskiej Kolei Transwersalnej), dystansując starsze, okoliczne miasta Maków Podhalański i Jordanów. Stacja kolejowa Sucha Beskidzka otwarta została w 1884. W czasie II wojny światowej istniało tu getto - licząca 400 osób społeczność żydowska została wymordowana.