Lublin (jid. לובלין, ukr. Люблін, lit. Liublinas, ros. Люблин) – największe polskie miasto po wschodniej stronie Wisły, stolica województwa lubelskiego (nieprzerwanie od 1474 roku) oraz Lubelszczyzny. Jest 2. w Małopolsce, a 9. miastem w kraju pod względem liczby ludności (351 345 mieszkańców) oraz 15. pod względem powierzchni (147 km²,[1]).
Historycznie położony jest w Małopolsce, początkowo w ziemi sandomierskiej, a następnie w ziemi lubelskiej, której stanowi centrum. Miasto leży na Wyżynie Lubelskiej (na granicy Płaskowyżu Nałęczowskiego i Płaskowyżu Świdnickiego), nad rzeką Bystrzycą – lewobrzeżnym dopływem Wieprza. Na terenie miasta do Bystrzycy wpadają dwie strugi: Czerniejówka i Czechówka. Prócz tego przepływa przez miasto czwarta rzeka – Nędznica zwana również Krężniczanką.