Piła – samodzielne narzędzie lub część urządzenia w formie ząbkowanego ostrza służące do przerzynania materiałów takich jak drewno, kamień ,metal, itp. ciał stałych. Ostrze to wprawiane jest w ruch w różny sposób, np. za pomocą mięśni lub energii elektrycznej, parowej czy wodnej.
Piła jako podstawowe narzędzie znana była już w starożytności. Grecy ten wynalazek przypisują Talosowi bratankowi Dedala, który zresztą przypłacił to życiem; zginął z ręki zazdrosnego wuja.
Piła zwykle składa się z zębatego ostrza zwanego brzeszczotem napiętego w ramie lub zaopatrzonego w jeden lub dwa uchwyty służące do jego poruszania. Wyjątkiem są piły tarczowe, o okrągłym kształcie, gdzie zęby umieszczone są na obwodzie tarczy. Kształt zębów piły przybiera różne formy w zależności od materiału poddawanego obróbce jak i wymaganej precyzji cięcia. Zęby piły mają kształt klinowaty, łukowaty (tzw. "wilcze zęby") czy kwadratowy (w piłach do kamienia). Przeważnie zęby piły stanowią całość wraz z brzeszczotem, jednak znamy również piły o wymiennych zębach. Ślad po przejściu piły przez materiał nazywamy rzazem.