Powiat pyrzycki

Powiat pyrzycki - powiat w Polsce (województwo zachodniopomorskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Pyrzyce. Powiat położony jest na Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej i Pojezierzu Myśliborskim. Powiat ma zdecydowanie rolniczy charakter (66-85% powierzchni gmin). W Pyrzycach znajduje się ciepłownia geotermalna z wodą o temperaturze ok. 60°C.

Ziemia pyrzycka to teren bardzo starego osadnictwa. Wykopaliska przeprowadzone w wielu miejscach wskazują, iż od tysięcy lat uprawiano jej żyzną ziemię. Około 12 tysięcy lat przed naszą erą przybył tutaj pierwszy człowiek. Trzynaście wieków przed naszą erą pojawiły się na tych obszarach ludy kultury łużyckiej, uznawane przez naukę za ludność prasłowiańską. Pierwszą wzmiankę o Pyrzyczanach znajdujemy u kronikarza zwanego Geografem Bawarskim. W IX wieku wymienia on nazwę szczepu Prissini. W dobie wczesnohistorycznej[styl do poprawy] plemię Pyrzczan zamieszkiwało ziemie, które już w X wieku zostały włączone do tworzonego przez Mieszka, państwa polskiego. Bolesław Krzywousty w początkach XII wieku umocnił polskie panowanie na podbitych ziemiach aż po Odrę i Bałtyk. Z jego inicjatywy przeprowadzono chrystianizację Pomorza Zachodniego. W 1124 roku misja św. Ottona dotarła do Pyrzyc, gdzie wzniesiono trzy chrzcielnice w pobliżu źródełka, z którego czerpano wodę podczas chrztu. Na pamiątkę tego wydarzenia w 1824 roku zbudowano "Studzienkę" według projektu Karola Schinkela, wzorowaną na baptysterium Konstantyna Wielkiego w Rzymie "Studzienka" kilkakrotnie przebudowywana przetrwała do dziś i stanowi ciekawy obiekt historyczny. W 1263 roku, w wyniku rozwoju gospodarczego i wzrostu znaczenia handlowego powstało miasto średniowieczne. Miasto wielokrotnie musiało bronić się przed najazdami z południa i atakami niemieckimi. Z tej przyczyny Pyrzyce otoczone zostały potężnym systemem fortyfikacji, który w dużej części zachował się do naszych czasów i jest obecnie cennym dokumentem dawnych dziejów, oglądanym i podziwianym przez turystów. Obwarowania tworzyły: wały ziemne, fosa oraz mury obronne z bramami i basztami. Wał ma długość ok. 2 km. Wzdłuż niego rosną klony, kasztanowce i lipy tworząc wspaniałą promenadę pełną zieleni. Teren fosy zajmują ogródki działkowe, graniczące z murami, których wysokość dochodzi do 10 m.