Powiat wejherowski (kaszb. Wejrowsczi kréz) – powiat w Polsce (województwo pomorskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Wejherowo. Jest najludniejszym powiatem ziemskim w województwie pomorskim. Biorąc pod uwagę całą Polskę, powiat zajmuje siódmą lokatę wśród powiatów ziemskich.
Utworzony w 1818 r. jako jeden z 21 powiatów w prowincji Prusy Zachodnie. W 1887 r. jego obszar zmniejszył się w wyniku utworzenia powiatu puckiego. Po 1920 r. znalazł się w granicach II Rzeczypospolitej w składzie województwa pomorskiego. Odłączony został wówczas Sopot, który znalazł się w granicach Wolnego Miasta Gdańska oraz kilka gmin, które weszły w skład powiatu lęborskiego w Niemczech. W 1926 r. z powiatu puckiego przyłączono 14 gmin, a odłączono 9 gmin. W 1928 r. połączono powiat pucki i wejherowski tworząc powiat morski. Siedzibą starosty zostało Wejherowo. W 1929 r. od powiatu morskiego odłączona została Gdynia stanowiąca odtąd starostwo grodzkie. W 1939 r. powiat morski wszedł w skład Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie. W 1945 r. powiat morski znalazł się w granicach nowo utworzonego województwa gdańskiego. W 1954 r. utworzono ponownie powiat pucki. Do powiatu wejherowskiego przyłączono kilka gmin z powiatu lęborskiego. Powiat wejherowski został zlikwidowany w wyniku reformy administracyjnej w 1975 r. Po kolejnej reformie został ponownie utworzony w 1999 r. w szerszym kształcie, ponieważ w jego skład weszła gmina Łęczyce (do 1975 r. w powiecie lęborskim).